Яг энэ цаг дор бид баяжиж буй бусдад хорсоод, ѳѳрсдийн сэтгэлийн чанад дахь боломжоо сонсохгүй байнаа...

Их олон хүмүүс энэ ертѳнцѳд ѳѳрийнхѳѳ тѳлѳѳ бус. ѳрѳѳлийн тѳлѳѳ амьдарч байгаа хэмээн мунхагладаг.

Гэгээрэх тийм ч хэцүү биш бололтой хэхэхэ. Надтай маргалдмаар санагдав уу? Чиний зѳв ѳѳ...

17,18 р зууны “Сонгодог уран зурaг”-ууд дээр дүрслэгдэж асан махлаг, булбарай бүсгүйчүүд “моод”- ноос гарч хэрзгэр туранхай, хэвлийдээ ѳѳхгүй бүсгүйчүүд “моод”- онд орох цагаар бүсгүй хүн болгон турах давалгаанд нэгдэж, турж чадахгүй байгаа нь сэтгэлийн дарамт дор шаналж байна.

Бидний шогч сэтгэлгээнд түшсэн марзаганалыг ойлгож болох хэдий ч бодитоор нүүрлэсэн аюул, үхлийн талаар бодох цаг болж байна.

…Ѳглѳѳ эрт босоод ажилдаа явна. Нойрмог тѳрхийг минь үүрээр жиргэх шувуудын хѳгжилтэй жиргээ сэргээж, тал дээрээс ургах мэт мандах наран нэг л сайн сайхан руу хѳтлѳх аж.

Би хэдийгээр аль нэгэн шашныг онцгойлон шүтдэггүй ч бүх шашинд хүндэтгэлтэй ханддаг.

Ѳѳрийгѳѳ угаасаа тѳгс тѳгѳлдѳр бус гэдгээ анзаарахгүй, хэт тѳгс тѳгѳлдѳр хүний эрэлд "хатаж", зѳвхѳн ѳѳрийн хүсэл бодол, болзлоо бусдад тулгаж шаарддагаас л бид энэ амьдралд алддаг юм даа.

Би Завханы Завханмандал суманд тѳрж, бага насаа Завханмандал, Эрдэнэхайрхан, Ургамал сумдад ѳнгѳрүүлсэн юм. Аав минь бага сургуулийн захирал байсан болохоор Эрдэнэхайрхан сумд 1-р ангид орж, Ургамал сумд 4-р ангиа тѳгсѳн, тэр үеийн тойргийн дунд сургууль болох Завханмандал сумд 5-7 р ангидаа суралцаж, 8-10 ангиа Улиастай хотын “Элдэв Очирын нэрэмжит “10 жилийн сургуульд суралцаж тѳгсѳв.

Анзаараад байхад бид хүмүүсийн харагдах гадаад байдал хийгээд үзэгдэх үйлдлийг нь муулж, шүүмжлэх хандлага ихтэй.

Монголчууд бид адил тэгш байх сэтгэлгээнд дасаагүй болохоор заавал хэн нэгнийг нѳгѳѳтэй нь харьцуулан дүгнэдэг. Гэхдээ нэг нь нѳгѳѳгѳѳсѳѳ заавал “илүү” байх ёстой хэмээх хатуурсан санаа бодолтой. Бидний энэ уралдаанч хэвшил, харьцуулсан тансаглал, барьцсан сэтгэлгээн дээр маш олон муу хүмүүс “мѳнгѳ хийж” байна даа.

\Ажил хэрэгч санал\

Нэгэн зүйл: Утасны зѳвхѳн дугаарыг нь ѳндѳр үнэ хүргэж зардаг солиорол Монголоос минь ѳѳр газарт байгаа гэж үү? 9911 …. дугаар болон бусад дугаарууд хэдэн арван саяар үнэлэгдэж, ѳнѳѳ ч үнэ нь тѳдийлэн буугаагүй энэ дугаар нь барьж байгаа хүнийхээ эдэлж буй хѳрѳнгѳ чинээнийх нь үнэлэмж, нэр тѳрийнх нь баталгаа болдог гэнэ.

“Бид харж ухаараад байхад улс тѳрчид тэнэгтэж зѳрүүдлээд байна” хэмээн халаглаж харамсаад байх хэрнээ, бурууг нь ѳѳрѳѳсѳѳ биш, бусдаас хайдаг бидний сэтгэлгээ хэвээрээ. Яаж ч бодсон биднээс асар илүү мэдээлэл дунд байгаа, сайн муу боломжуудыг мэдэрч буй тэд, биднээс тэнэг мунхаг байна гэж байхгүй.

7 oрчим тэрбум хүн шахцалдан амьдардаг манай энэ гариг дээр хүн болгонтой тааралдах боломжгүй. Үй олон хүн энэ ертѳнцѳд ирж, үй олон хүн энэ ертѳнцѳѳс буцаж байдаг цаг хугацааны урсгал дунд энэ амьдралд бидэнтэй тааралдаж байгаа учрал болгон азтай, бас тохиолдлын бус. Тийм болохоор ѳглѳѳ босоод алхахаас үдэш гэртээ орж ирэх хүртэл тааралдаж байгаа хүн болгон руу инээмсэглэж байгаарай.

Ѳргѳн уулсын бэлээс алгуурхан хѳѳрѳх манан шиг хѳвсийж, ѳндѳр уулын хэцээс тэнгэрт дүүлэх бүргэдийг харж суугаа бардамхан үр минээ. Алганд минь багтаж асан бие тань сүрлэг уулс шиг ханхайж, амандаа хүлхэхэд минь багтаж асан хѳл тань дэлхийн хѳрсийг тамгалж яваа хүү минь анхаарч аавыгаа сонс, хэлэх үг байна.

United Mongolia” ТББ-аас санаачлан хэрэгжүүлж байгаа бизнесийн тѳслийн хүрээнд энэ сэтгүүлийг бэлтгэж хэвлүүллээ. Гадаадад ажиллаж, бизнес эрхэлж буй 108 монголчуудын талаар мэдээлэл багтаасан анхны сэтгүүл.

…Би халамцуудаа ерѳѳл хэлэхээр гартаа барьж байгаа хундага дарсыг харж харахдаа “балгангуутаа бѳѳлжих ч юм уу, үгүй дээ алингаа алдана” гэдгээ мэдэж байвч хахаж цацан байж залгилав. Дараа нь юу болсныг эс санана.

… “Хүмүүс их мѳнгѳ олохын тулд эрүүл мэндээ огтоос хайхралгүй ажиллачихаад, ѳвдѳж зовсон үедээ эрүүл мэндээ эргүүлэн олохын тулд түүнээс ч их мѳнгѳ зарцуулдаг” гэсэн энэ үгийг Далай лам хэлсэн гэж нүүрном дээр бичсэнийг уншиж байсан л даа. Яг Далай лам ингэж хэлсэн эсэхийг би мэдэхгүй ч энэ үг миний зүрхэнд их л ойрхон буусан юм даг.

Нэгэн бүсгүйтэй ярилцлага хийж байхдаа “Та нарын ажилд санаа хамгийн чухал уу?” гэж асуухад тэрээр “Үгүй ээ, гүйцэтгэл хамгийн чухал нь. Санаанууд бол энд тэндгүй байж байдаг, харин түүнийг гүйцэтгэл болгоно гэдэг хамгийн амаргүй шүү дээ” гэж хариулсан юм.

…Би Монголын нийгэм дэх нэг үзэгдлийг ойлгодоггүй юм. Буруу шийдвэр болоод буруу үйлдэл болгоны хариуцах эзнийг олдоггүй будилаад, битүү утгатай тайлбар учирлаад байдгийг. Яаж ч бодсон тэр шийдвэрийг гаргасан, баталгаажуулсан цаасан дээр хэн нэгний гарын үсэг байж л байгаа шүү дээ. Тэр хүнтэй нь хариуцлага тооцохоор шаардаж эхлэх ёстой юм шиг.

Бид бүх зүйлсийг эргэцүүлээд харах цаг болжээ. Бүх зүйл ѳѳрийн хэм хэмжээтэй, бас ёс зүйтэй байдаг.

Олон нийтэд зориулсан сайн үйлсийг санаачлах жор хийгээд дүрэм журам гэж байдаггүй. Энэ бол хүний сайхан сэтгэл болоод амьдралын утга учир, зорилгоо гэгээлэг сайхнаар ухамсарласан хүмүүсийн зүрх сэтгэлийн илрэл юм.